Są to dwa tomy opowieści o bohaterach sagi „Kobiety z ulicy Grodzkiej.” Są to bardzo dobre ,obyczajowe i bardzo realistyczne powieści pokazujące trudne życie kobiet. To opowieści o odważnych kobietach , które nie bały się mieć własnego zdania i umiały walczyć o swoje.
Korzenie zła i narodziny niewieściej siły w bezwzględnych czasach walki o życie , nadzieję i marzenia. Lucyna Olejniczak zabiera nas do galicyjskiej wsi , w której panuje cholera , a ludzie umierają jak muchy. Wioska jest odcięta od świata i pilnowana przez rosyjskich żołnierzy , aby nikt nie mógł uciec – taki dzisiejszy lockdown , a mamy 1831 r. Agnieszka jest w ciąży i właśnie pochowała swojego ukochanego męża ale udaje jej się uciec .Chęć ocalenia dziecka daje jej niesamowitą wręcz siłę. Zupełnie przypadkowo trafi do klasztoru , gdzie rodzi swoją pierworodną córkę Magdę. Jest dzieckiem krnąbrnym i zawsze stawia na swoim. Gdy dorasta wyjeżdża do Krakowa tak naprawdę to tutaj zaczyna się cała opowieść. Śledzimy losy Magdy ,której największym marzeniem jest zostać lekarzem Czy jej się to uda? Czy w tamtych czasach było to możliwe?
Lucyna Olejniczak urodziła się i mieszka w Krakowie. Z zawodu laborantka medyczna. jako pisarka zadebiutowała na emeryturze.
Autorka m.in. bestseelerowej sagi „Kobiety z ulicy Grodzkiej”- dostępna również w naszej bibliotece.
Serdecznie zapraszam do lektury.
